En toen was ook het laatste weekje voorbij :(

I’m home!! Back in Holland…

Zoals een aantal van jullie wel weten ben ik gisteren weer thuis gekomen. Ik heb zware maar wel een goede reis terug gehad. Dat het zwaar was kwam alleen maar door mijn slaap tekort.

Zoals ik de jullie de vorige keren op de hoogte heb gehouden, hier nog een laatste berichtje…
Dinsdag moest ik voor de laatste keer naar school toe, en omdat we het de vorige les zo gezellig hadden gehad met Pierre, hadden we gevraagd of hij nog weer les kon geven een keer. Maar helaas mocht dit niet baten. We kregen een hongaar die de engelse uitspraak niet echt bepaald goed deed. (tsenkjoe) Laat staan hoe ze les gaf. Na de pauze was het wel wat leuker, we mochten naar een terrasje toe wat drinken omdat het laatste keer was. Bleek ze toch nog best aardig te zijn. Op dat terrasje aangekomen stond ik wel eventjes te kijken wat voor luxe zooooo dicht bij ons zat, zonder dat ik het echt wist. Het was vlak bij de Hilton tower en het hilton hotel. Daar was/is een bay die voor de rijke stinkerts en de Hollywoodsterren is. En jaa daar gingen wij dus op een terrasje zitten. (gelukkig niet een hele dure tent :P), maar wat een uitzicht joh, wauwwwwwww.

Na het terrassen moesten we nog even terug naar school en vervolgens konden we naar huis en hebben we de bus naar paradise bay gepakt. We waren hier nog niet eerder geweest, hadden niet heel veel zin om daar heen te gaan op het heetst van de dag. Dan te bedenken dat je een uur in de bus zit en nog een 10 minuten moet lopen voordat je bij de bay bent, maar ik moet eerlijk zeggen. Ik ben blij dat ik het gedaan heb, het was de moeite waard. Het was wederom een prachtuitzicht. Stralend blauw water. Het water was warmer dan op de andere plaatsen, geen kwallen, geen wind, zandstrand en kayakbootjes. Zie de foto’s voor het vermaak :p

’S avonds zijn we uit eten geweest bij een nieuwe Hollandse cafetaria, om weer eventjes aan Nederland te wennen. De tent is net sinds vrijdag open en er moest nog het een en ander aan gebeuren. (Net als wat je altijd op tv ziet, bij programma’s als ik vertrek).

Woensdag zijn we naar Comino geweest, en de dag begon redelijk slecht… We hadden gehoord dat we 1,5 uur op de boot zouden zitten naar Comino en dat we dan daar 5 uren konden vertoeven en dan 1m,5 uur weer terug naar Sliema, waar we op de boot zijn gestapt. Dit ging even een beetje anders want we kregen eerst een tour om Malta, en kwamen we na 3uur op een boot te hebben gezeten aan op Comino. Dat eilandje heeft 1 strandje en dat strandje lag al helemaal vol met toeristen dus wij hebben maar een plekje opgezocht waar de kleine bootjes aanlegden.
Omdat we op de boot al in de hete zon hadden gezeten een hele poos, wouden we eerst een frisse duik in het water nemen, wat het risico mee bracht aangevallen te worden door kwallen. De wind stond die dag verkeerd en er waren dus honderden kwallen waardoor je moest uitkijken met zwemmen. Was ook weer een tegenvaller. Terug op de boot zijn we lekker in de schaduw gaan zitten en hebben we lol zitten maken en was de tijd zo om. Om kwart over 5 hadden we ons eindgesprek van stage en toen we aankwamen begonnen ze meteen me al te bekritiseren, toen voelde ik me even niet helemaal goed worden. Ik was net gaan zitten en dacht natuurlijk dat dat kwam door dat gesprek, maar ik had alleen maar een evenwichtsstoornis door de boot. Uit dat gesprek bleek (goh dat was nog niet bekend) dat ik niet op de voorgrond ging staan als er wat moest gebeuren. Ik was meer iemand die wel wachtte of er iemand anders aanbood om het te doen. En dat was ook het enige. Wel raar was dat het gesprek de hele tijd over mij ging terwijl Danielle gelijktijdig ook gewoon een gesprek had. Ze hebben geen woord over haar gezegd, ook niet toen ze er naar vroeg. Helemaal vreemd dus… Vervolgens zijn Danielle en ik naar huis gegaan hebben we onze frustratie er eventjes uit gepraat, lekker chagg gedaan en zijn we vervolgens uit eten gegaan bij Estilo. En dat was een tent, daar hadden we veel eerder heen moeten gaan. Echt super mooie tent, eten qua prijs gelijk aan de andere restaurantjes. Gewoon super leuk, en mega groot. Toen we naar de wc gingen (ja lekker boeiend) kwamen we erachter dat daar nog een heel hotel bij zat.

Daarna zijn we uitgegaan met de gedachte dat dit de laatste avond zou zijn. Het was best wel rustig maar wel gezellig. Wel waren we om 2uur thuis wat best wel vroeg was. Danielle was nog steeds niet lekker van de boottocht en hartstikke misselijk.

Donderdag hebben we nog eventjes geshopt, de kamer versierd (voor verjaardag van Jannet (die vandaag) jarig is) en zijn we naar het strand gegaan. Natijd zijn we terug gegaan naar appartement hebben we onze koffer ingepakt en zijn we opnieuw uitgegaan… We moesten het uitgaansgebeuren toch iets beter afsluiten als woensdag. Dus dat hebben we gedaan, we hebben echt een super nacht gehad, en we waren om kwart voor 4 thuis, hebben we gedoucht, ontbeten, kamer laten checken, zijn we opgehaald om half 6 en zijn we naar het vliegveld gegaan. We zijn in totaal een kwartier te laat vertrokken dus we waren ook een kwartier later thuis in Nederland. In het vliegtuig had Malu gevraagd of gehoord (weet ik niet precies) dat er achterin heel veel rijen vrij waren en dat we daar wel konden slapen als we wouden dus wij naar achter toe, hadden we 3 stoelen voor ons zelf i.p.v. 1.
Ook kregen we meteen een kussentje en toen ik halverwege wakker werd lag er ook een dekentje bij ons neer gelegd. Ook kwamen ze meerdere malen langs. Ze hadden eten uitgedeeld (maar ik heb niet geahd omdat ik sliep). Evenals drinken. Ook kwamen ze tussendoor kijken of alles goed was en vroegen ze je gewoon als je wat drinken wou (en niet omdat we wat wouden verkopen want eten en drinken zat bij de vlucht inbegrepen). Echt ontzettend aardig personeel.

Op schiphol moesten we eventjes wachten op de koffer en konden we naar buiten. Iedereen had familie en of vrienden staan en voor mij stond er helemaal niemand.. Kwam Renate aan omdat die Herjanne op ging halen dus stond ik daar niet helemaal verloren. Bleek dat mijn vader de weg een klein beetje kwijt was op schiphol. Dus ik heb hem maar even opgezocht daar.

Toen naar huis toe en daar hadden ze een spandoek gemaakt (ThQxx lieve vriendjes!!) en was het huis versierd met ballonnen welkom thuis en gefeliciteerd :D. Gelijk erna heb ik mijn verjaardagscadeautjes gekregen. ’S Avonds ben ik eventjes langs oma geweest samen met Ruud en Inge. (hadden ze zo ingepland). Dus toen ik om half 9 hartstikke moe thuis kwam had ik visite thuis, hadden mijn ouders en ik geloof Linda, een surprise party georganiseerd voor mijn verjaardag en terugkomst. Vond echt superrrrrrrrrrrrr ondanks dat ik dat misschien niet heel erg liet merken ik was namelijk kapottttt…

Nu, dit was dan (voorlopig) mijn laatste blog, ik heb nog een tripje naar Salou op de planning staan maar dat is maar 11 dagen dus dan ga ik geen blogjes typen hoe het daar is :P.

De foto’s van de laatste twee weken staan nu ook op internet en zijn te bezichtigen op
http://picasaweb.google.com/maaikehoektra

Ook wil ik jullie allemaal nog eventjes bedanken voor alle mailtjes, krabbeltjes, berichtjes op facebook, op waarbenjij.nu, alle smsjes en kaartjes die ik van jullie heb mogen ontvangen. Vond echt super om ze te krijgen al waren ze af en toe maar heel simpel van ik mis je of over twee weekjes kom je al weer terug.. In het buitenland doen die berichtjes veel meer met je dan dat je zou verwachten.